Χρήστος Ιαβάτσο MD, MSc, PhD, ESGO
Γυναικολόγος Ογκολόγος
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Αθηνών
Επιμελητής Α’ Γ.Α.Ν.Π. ΜΕΤΑΞΑ, Πειραιάς
Ο αιδοιικός καρκίνος αντιστοιχεί σε 4-5% των νεοπλασμάτων των γυναικείων γεννητικών οργάνων. Η επίπτωση του αιδοιικού καρκίνου είναι 2,5/100000 γυναίκες στη Μεγάλη Βρετανία. Ο πιο συχνός ιστολογικός τύπος είναι ο πλακώδης. Σπανιότερο κακόηθες νεόπλασμα του αιδοίου είναι το μελάνωμα του αιδοίου.
Η συχνότητά του υπολογίστηκε παλαιότερα σε <0,2 ανά 100.000 γυναίκες.
Σήμερα, το μελάνωμα αποτελεί το δεύτερο συχνότερο ιστολογικό τύπο των κακοήθων νεοπλασμάτων του αιδοίου και αποτελεί το 5-10% περίπου των πρωτοπαθών αιδοιικών νεοπλασμάτων. Εμφανίζεται κυρίως μετά την εμμηνόπαυση. σε γυναίκες της λευκής φυλής.
Γενικότερα, η συχνότητα του υποδόριου μελανώματος παρουσιάζει παγκοσμίως αυξητική τάση και το αιδοιικό μελάνωμα φαίνεται να συμπεριφέρεται
όπως τα άλλα υποδόρια μελανώματα.
Η συμπτωματολογία συνίσταται συνήθως σε διόγκωση προϋπάρχοντος σπίλου του αιδοίου, εμφανίζεται συχνότερα στα μικρά χείλη ή την κλειτορίδα και συχνά με αιμόρροια, αλλά το μελάνωμα μπορεί να αναπτυχθεί και πρωτοπαθώς.
Κάθε προϋπάρχουσα μελαγχρωματική βλάβη πρέπει να παρακολουθείται προσεκτικά και σε οποιαδήποτε αλλαγή του μεγέθους ή του χρώματος να γίνεται ευρεία εκτομή και ιστολογική εξέταση. Σε ασαφές ιστορικό πρέπει άμεσα να γίνεται βιοψία.
Η διάγνωση του μελανώματος διευκολύνεται με την αιδοιοσκόπηση. Συχνά, το μελάνωμα δίνει γρήγορα μεταστάσεις.
Όσον αφορά την αντιμετώπιση, σε βάθος διήθησης ≤1 mm, γίνεται ευρεία ριζική τοπική εκτομή με υγιές όριο 2 cm γύρω από το μελάνωμα και ομόπλευρο λεμφαδενικό καθαρισμό της βουβωνικής περιοχής. Η πρόγνωση είναι γενικά πτωχή και εξαρτάται από το βάθος διήθησης του μελανώματος. Η πενταετής επιβίωση στις περισσότερες περιπτώσεις είναι <50%.
