Τι είναι η ενδομητρίωση;
Η ενδομητρίωση είναι η έκτοπη ανάπτυξη λειτουργικού ιστού από το εσωτερικό της μήτρας εκτός της μήτρας.
Πόσο συχνή είναι;
Είναι από τις συχνότερες γυναικολογικές παθήσεις (7-8% των γυναικών). Παρουσιάζεται κυρίως σε γυναίκες ηλικίας 22 με 35 ετών. Μια στις τρεις γυναίκες που έχει πρόβλημα υπογονιμότητας έχει ενδομητρίωση.
Ποια είναι η προέλευσή της;
Η παθογένεσή της δεν είναι γνωστή. Αρκετές θεωρίες έχουν αναπτυχθεί που όμως δεν την ερμηνεύουν πλήρως. Έχουν συσχετισθεί κληρονομικοί παράγοντες, ανοσολογικοί και βιοχημικοί παράγοντες ή και περιβαλλοντικοί παράγοντες. Η πιο γνωστή θεωρία προέλευσης περιλαμβάνει τη μετανάστευση κυττάρων του ενδομητρίου κατά τη διάρκεια της περιόδου διαμέσω των σαλπίγγων μέσα στην κοιλιακή χώρα όπου και επιτελείται εμφύτευση αυτών των κυττάρων του ενδομητρίου σε κοιλιακά όργανα και στο περιτόναιο.
Πού εντοπίζεται;
Ο έκτοπος αυτός ιστός κυρίως στις σάλπιγγες, τις ωοθήκες και το περιτόναιο.
Με ποια συμπτώματα παρουσιάζεται;
Η κλινική εικόνα εξαρτάται από την εντόπιση και την έκταση των βλαβών αν και η ένταση των συμπτωμάτων μερικές φορές δε συμβαδίζει με την εξάπλωση και την βαρύτητα της πάθησης.
Τα συχνότερα συμπτώματα περιλαμβάνουν:
– Κράμπες κατά την έμμηνο ρύση
– Πυελικό πόνο
– Δυσκοιλιότητα
– Επώδυνη κένωση εντέρου
– Οσφυαλγία
– Επίπονη ούρηση
– Συχνοουρία
– Υπογονιμότητα
Πώς διαγιγνώσκεται;
– Κλασική γυναικολογική εξέταση
– Διακολπικό ή διακοιλιακό υπερηχογράφημα
– Μαγνητική τομογραφία πυέλου (MRI)
– Βαριούχος υποκλυσμός
– Ενδοφλέβια πυελογραφία.
– Ο δείκτης CA125 ανευρίσκεται πολύ συχνά αυξημένος.
– Η διαγνωστική λαπαροσκόπηση είναι ο πιο σίγουρος τρόπος για να τεθεί η διάγνωση.
Πώς σταδιοποιείται;
Η ενδομητρίωση στα αρχικά στάδια μοιάζει με «στίγματα» στην επιφάνεια της πυέλου ή πάνω σε όργανα, όπως οι σάλπιγγες ή οι ωοθήκες. Το χρώμα τους ποικίλλει (διάφανο, άσπρο , καφέ, κόκκινο, μαύρο ή μπλε). Σε κάποιες γυναίκες, αυτά τα «στίγματα» διογκώνονται σχηματίζοντας όζους, ενώ σε άλλες γυναίκες, εστίες ενδομητρίωσης μπορεί να αναπτύσσονται στην επιφάνεια της ωοθήκης ή μέσα στην ωοθήκη (σοκολατοειδής κύστη). Άλλες γυναίκες μπορεί να αναπτύξουν πολλαπλές συμφύσεις που μπορεί να επεκτείνονται και προς το έντερο.
Πώς αντιμετωπίζεται;
– Φαρμακευτικά με τη χρήση ενέσιμων GnRH αναλόγων μία φορά το μήνα ή κάθε τρεις μήνες προκαλώντας τεχνητή εμμηνόπαυση για 6 μήνες ή με τη χρήση αντισυλληπτικών χαπιών.
– Χειρουργικά:
Η χειρουργική αντιμετώπιση μπορεί να πραγματοποιηθεί ανοιχτά, λαπαροσκοπικά ή ρομποτικά.ώστε να γίνεται ριζική εξαίρεση της νόσου ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι υποτροπές.
